Hafty i tożsamości / Embroidering Identity

Strasburg, październik, listopad, grudzień 2017 r.

Strasbourg, October–December 2017

Rezydencja artystyczna w stowarzyszeniu Apollonia – European Art Exchanges, w ramach projektu wymian prowadzonego od 2011 roku przez Stowarzyszenie Apollonia ze Strasburga, Miasto Strasburg, Miasto Gdańsk oraz Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA.

Strasburski projekt „Hafty i tożsamości” był realizowany w formie warsztatów, działań performatywnych. Zaprosiłam do uczestnictwa kobiety z różnych środowisk i pochodzenia, zamieszkujące Alzację (w tym i Strasburg), by dokończyły zdanie: Je me définis comme, czyli Identyfikuję się jako… Uczestniczki warsztatów wyszywały swoje odpowiedzi na wspólnym kawałku czarnego materiału, który po wyhaftowaniu został zamieniony w kobiecy symbol Alzacji, czyli wielką kokardę.

Alzackie kokardy, noszone przez kobiety od XIX wieku jako ozdoba, były także oznaką przynależności społecznej. Warsztaty zostały zrealizowane w przestrzeniach miasta: galeriach, domach kultury, a także w kawiarniach, salonach fryzjerskich itp.

W efekcie powstały obiekty- wyszywane alzackie kokardy, fotografie-uczestniczek warsztatów w wyhaftowanej kokardzie na głowie oraz nagranie wideo
Przy okazji udało mi się spełnić marzenie 90-letniej mieszkanki Strasburga, Alzatki, o założeniu alzackiego ludowego kostiumu i z robieniu sesji fotograficznej w jej domu.

W ten sposób powstały nie tylko zdjęcia, ale i nagranie wideo o wspomnieniach kobiety zanurzonej w burzliwą historię miasta- Druga Wojna Światowa. Stanowi to swego rodzaju archetypiczny portret Alzatki.

Art residence in the Apollonia – European Art Exchanges association within the framework of the exchange programme run since 2011 by Apollonia (Strasbourg), the city of Strasbourg, the city of Gdańsk, and the LAZNIA Centre for Contemporary Art.

My Strasbourg project, called Embroidering Identity, was carried out in the form of workshops and performative activities. I invited women from various milieus and of various origin living in Alsace (including Strasbourg) to finish the sentence Je me définis comme… (I identify myself as…). The workshop participants embroidered their answers on one piece of black fabric, which was then turned into the female symbol of Alsace — a big bow.
Alsatian bows have been worn by women since the 19th century not only as a decoration, but also as a sign of their social status. The workshop took place in the city space: in galleries, culture centres, as well as cafes, hairdresser’s salons, etc.

The workshop resulted in the embroidered Alsatian bow, photographs of the workshop participants wearing the bow, and video recordings. I also made a 90-year-old Alsatian woman’s dream come true — the lady, who lives in Strasbourg, had always dreamed about donning the Alsatian folk costume for a photo session in her home.
Consequently, the project brought not only photographs, but also a video recording of the woman reminiscing about the turbulent history of her city (World War II). It is an ‘archetypical portrait’ of the Alsatian woman.